Git Show

Polecenie git-show jest narzędziem wiersza polecenia przeznaczonym do wyświetlania rozszerzonych szczegółów obiektów Git, takich jak obiekty blob, drzewa, tagi i commity. Działanie polecenia git-show jest specyficzne dla każdego typu obiektów.

W przypadku tagów są wyświetlane komunikat tagu oraz inne obiekty uwzględnione w tagu. W przypadku drzew są wyświetlane nazwy oraz zawartość obiektów w drzewie. W przypadku obiektów blob jest wyświetlana ich bezpośrednia zawartość. Z kolei w przypadku commitów są wyświetlane komunikat dziennika commita oraz wersja różnicowa zmian wprowadzonych w commicie.

Wszystkie obiekty Git są dostępne za pomocą referencji. Domyślnie polecenie git-show działa w oparciu o referencję HEAD. Referencja HEAD zawsze wskazuje na ostatni commit w bieżącej gałęzi. W związku z tym za pomocą polecenia git-show można wyświetlić komunikat dziennika oraz wersję różnicową najnowszego commita.

--oneline
To skrót do korzystania z rozszerzonego polecenia --pretty=oneline --abbrev-commit.

--encoding[=＜encoding＞]
Domyślne kodowanie znaków w komunikatach dziennika w Git to UTF-8. Za pomocą tej opcji można zmienić sposób kodowania znaków na inny. Jest to przydatne w przypadku korzystania z Git w środowisku, w którym obowiązuje inne kodowanie znaków, na przykład z terminala w języku azjatyckim.

＞--expand-tabs=＜n＞
--expand-tabs
--no-expand-tabs
Te opcje zastępują znaki tabulacji w wyniku komunikatu dziennika spacjami. Za pomocą wartości n można skonfigurować liczbę spacji wstawianych zamiast znaku tabulacji. Jeśli wartość n nie zostanie jawnie zdefiniowana, znaki tabulacji będą zastępowane 8 spacjami. --no-expand-tabs jest odpowiednikiem n=0.

--notes=＜ref＞
--no-notes
Git ma wbudowany system notatek, który umożliwia dołączanie dowolnych metadanych typu „notatka” do obiektów. Te dane można ukryć lub filtrować podczas korzystania z polecenia git-show.

--show-signature
Ta opcja zweryfikuje, czy commit został podpisany podpisem szyfrowanym przez przekazanie go do podpolecenia gpg.

Opcja --pretty omówiona powyżej przyjmuje jedną z kilku dodatkowych opcji określających format danych wyjściowych uzyskiwanych za pomocą polecenia git-show. Poniżej wymieniono te opcje dodatkowe wraz z przykładowym szablonem:

• oneline
  ＜sha1> ＜wiersz tytułu>

W formacie oneline system podejmuje próbę skompresowania jak największej ilości informacji w jednym wierszu.

• short
  commit ＜sha1＞
Author: ＜autor＞
＜wiersz tytułu＞

• medium
  commit ＜sha1＞
Author: ＜autor＞
Date: ＜data autora＞
＜wiersz tytułu＞
＜pełny komunikat commita＞

• full
  commit ＜sha1＞
Author: ＜autor＞
Commit: ＜twórca commita＞
＜wiersz tytułu＞
＜pełny komunikat commita＞

• fuller
  commit ＜sha1＞
Author: ＜autor＞
AuthorDate: ＜author date＞
Commit: ＜twórca commita＞
CommitDate: ＜data twórcy commita＞
＜wiersz tytułu＞
＜pełny komunikat commita＞

• e-mail
  From ＜sha1＞ ＜data＞
From: ＜autor＞
Date: ＜data autora＞
Subject: [PATCH] ＜wiersz tytułu＞
＜pełny komunikat commita＞

• raw
  Format raw ignoruje inne opcje formatowania przekazane do polecenia git-show i wyświetla commit w dokładnie takiej postaci, w jakiej został zapisany w obiekcie. Format raw będzie ignorował opcje --abrev i --no-abbrev oraz zawsze będzie wyświetlał commity nadrzędne.

• format:
  Opcja format umożliwia określenie niestandardowego formatu danych wyjściowych. Działa ona podobnie, jak polecenie printf w języku C. Opcja --pretty=format przyjmuje dodatkową wartość ciągu szablonu. Szablon ma dostęp do zmiennych symboli zastępczych, które zostaną wypełnione danymi z obiektu commita. Poniżej znajduje się lista tych symboli zastępczych:
  
  • %H: hash commita
  • %h: skrócony hash commita
  • %T: hash drzewa
  • %t: skrócony hash drzewa
  • %P: hashe elementów nadrzędnych
  • %p: skrócone hashe elementów nadrzędnych
  • %an: nazwa autora
  • %aN: nazwa autora
  • %ae: adres e-mail autora
  • %aE: adres e-mail autora
  • %ad: data autora (format akceptuje opcję --date=)
  • %aD: data autora, styl RFC2822
  • %ar: data autora, względna
  • %at: data autora, znacznik czasu UNIX
  • %ai: data autora, format ISO 8601
  • %cn: nazwa twórcy commita
  • %cN: nazwa twórcy commita
  • %ce: adres e-mail twórcy commita
  • %cE: adres e-mail twórcy commita
  • %cd: data twórcy commita
  • %cD: data twórcy commita, styl RFC2822
  • %cr: data twórcy commita, względna
  • %ct: data twórcy commita, znacznik czasu UNIX
  • %ci: data twórcy commita, format ISO 8601
  • %d: nazwy referencji, jak w przypadku opcji --decorate polecenia git-log(1)
  • %e: kodowanie
  • %s: temat
  • %f: oczyszczony wiersz tematu, odpowiedni dla nazwy pliku
  • %b: treść
  • %N: notatki do commita
  • %gD: selektor dziennika reflog, np. refs/stash@{1}
  • %gd: skrócony selektor dziennika reflog, np. stash@{1}
  • %gs: temat dziennika reflog
  • %Cred: zmiana koloru na czerwony
  • %Cgreen: zmiana koloru na zielony
  • %Cblue: zmiana koloru na niebieski
  • %Creset: reset koloru
  • %C(...): specyfikacja koloru zgodna z opisem w opcji konfiguracji color.branch.*
  • %m: znacznik lewy, prawy lub granicy
  • %n: nowy wiersz
  • %%: znak %
  • %x00: drukowanie bajtu z kodu szesnastkowego
  • %w([[,[,]]]): przełączenie zawijania wiersza, jak w przypadku opcji -w w poleceniu git-shortlog

To polecenie spowoduje wyświetlenie listy wszystkich plików w commicie, na których wykonano jakąś operację.

To polecenie spowoduje wyświetlenie konkretnej wersji pliku. Fragment REVISION zastąp hashem SHA Git.

To polecenie spowoduje wyświetlenie tagu v2.0.0 oraz commita o identyfikatorze 6ef002d74cbbc099e1063728cab14ef1fc49c783.

To polecenie spowoduje wyświetlenie wszystkich commitów z zakresu od commitA do commitD.

Polecenie git-show jest bardzo wszechstronnym narzędziem do badania obiektów w repozytorium Git. Można go używać do wyszukania konkretnych plików w konkretnych wersjach. Przeanalizowanie zakresu commitów za pomocą polecenia git-show spowoduje wyświetlenie wszystkich pojedynczych commitów mieszczących się w zakresie. Polecenie git-show bywa pomocnym narzędziem do tworzenia uwag do poprawek oraz śledzenia zmian w repozytorium.