git commit

Oprócz podobieństwa w nazwie git commit w niczym nie przypomina svn commit. Zbieżność terminologiczna może być źródłem nieporozumień dla nowicjuszy Git mających doświadczenie z systemem SVN, dlatego warto podkreślić, czym się one różnią. Różnice między zatwierdzeniami git commit oraz svn commit wynikają z rozbieżności między scentralizowanym (SVN) a rozproszonym modelem aplikacji (Git). W przypadku SVN commit wypycha zmiany z lokalnego klienta SVN do zdalnego, scentralizowanego, współdzielonego repozytorium SVN. W przypadku Git repozytoria są rozproszone, a migawki są zatwierdzane w lokalnym repozytorium, co wyklucza konieczność interakcji z innymi repozytoriami Git. Commity Git można później wypchnąć do dowolnych repozytoriów zdalnych.

Wiele operacji Git przebiega zatem znacznie szybciej niż w przypadku SVN, gdzie wersja pliku musi zostać „zmontowana” z poszczególnych wcześniejszych wersji. Wewnętrzna baza danych Git oferuje natychmiastowy dostęp do pełnej wersji każdego pliku.

Model migawkowy Git istotnie wpływa na niemal każdy aspekt modelu kontroli wersji: od narzędzi do rozgałęziania i łączenia po przepływy pracy oparte na współpracy.

Zatwierdź migawkę wszystkich dokonanych zmian w katalogu roboczym. Dotyczy to wyłącznie edycji w śledzonych plikach (dodanych w którymś momencie za pomocą git add).

Polecenie, które natychmiast tworzy commit ze wskazanym komunikatem zatwierdzenia. Domyślnie git commit wywołuje lokalnie skonfigurowany edytor tekstu oraz monit o wprowadzenie komunikatu zatwierdzenia. Przekazanie opcji -m powoduje pominięcie edytora i wyświetlanie komunikatu w wierszu.

Polecenie dla zaawansowanych użytkowników, które łączy opcje -a oraz -m. Ta kombinacja natychmiast tworzy commit wszystkich zmian w przechowalni z zastosowaniem wskazanego komunikatu zatwierdzenia.

Ta opcja dodaje kolejny poziom funkcjonalności do polecenia commit. Jej użycie skutkuje edycją ostatniego commitu. Nie jest tworzony nowy commit; zamiast tego zmiany w przechowalni zostają dodane do poprzedniego. Polecenie wywołuje skonfigurowany edytor tekstu oraz monit o zmianę wcześniej określonego komunikatu zatwierdzenia.

W poniższym przykładzie założono, że edytowano część zawartości pliku o nazwie hello.py w bieżącej gałęzi i że może już ona zostać zatwierdzona w historii projektu. Najpierw przenieś plik do przechowalni za pomocą polecenia git add, a następnie zatwierdź z przechowalni.

Oznaczenie na zielono nowego pliku wyjściowego hello.py wskazuje, że plik hello.py zostanie zapisany wraz z następnym commitem. Commit tworzy się za pomocą polecenia:

Powoduje to wywołanie edytora tekstu (konfigurowalnego za pomocą git config) oraz monitu o wprowadzenie komunikatu dziennika commitów wraz z listą tego, co jest zatwierdzane:

System Git nie wymaga, aby komunikaty zatwierdzeń były zgodne z konkretnymi normami formatowania, lecz powszechnie przyjętym rozwiązaniem jest podsumowanie całego commitu w pierwszym wierszu przy użyciu maksymalnie 50 znaków, pozostawienie pustej linii, a następnie szczegółowe wyjaśnienie wprowadzonych zmian. Przykład:

Powszechną praktyką jest użycie pierwszego wiersza komunikatu zatwierdzenia jako wiersza tematu podobnie jak w wiadomości e-mail. Resztę komunikatu dziennika uznaje się za treść i służy ona do przekazywania szczegółów zmian w ramach commita. Wielu programistów lubi używać czasu teraźniejszego w komunikatach zatwierdzeń. To sprawia, że wyglądają bardziej jak czynności w ramach repozytorium, co sprzyja intuicyjności procedury.

Wykorzystajmy powyższy przykład z plikiem hello.py. Przeprowadźmy dalsze aktualizacje w pliku hello.py i wykonajmy następujące czynności:

Powoduje to ponowne wywołanie skonfigurowanego edytora tekstu. Tym razem zostanie on jednak wstępnie wypełniony wcześniej wprowadzonym komunikatem zatwierdzenia. Oznacza to, że nie tworzymy nowego commitu, ale edytujemy poprzedni.

Polecenie git commit jest jedną z podstawowych funkcji Git. Konieczne jest wcześniejsze użycie polecenia git add, aby wybrać zmiany, które mają zostać przeniesione do przechowalni dla następnego commita. Następnie używa się polecania git commit, aby utworzyć migawkę zmian w przechowalni na osi czasu projektu Git. Dowiedz się więcej o stosowaniu polecenia git add na załączonej stronie. Można też użyć polecenia git status, aby przejrzeć stan przechowalni i oczekującego commita.

Modele zatwierdzania SVN i Git znacząco się różnią, ale często myli się je ze względu na zbieżną terminologię. Jeśli zaczynasz korzystać z Git, mając doświadczenie z systemem SVN, warto zapamiętać, że w Git commity są rozwiązaniem tanim i powinny być często używane. Podczas gdy commity SVN to kosztowna operacja oparta na zdalnym zapytaniu, commity Git wykonuje się lokalnie przy użyciu wydajniejszego algorytmu.