git status: een repository inspecteren

De opdracht git status is een relatief eenvoudige opdracht. De opdracht laat zien wat er is gebeurd met git add en git commit. Statusberichten bevatten ook relevante instructies voor het stagen/ontstagen van bestanden. Hieronder vind je een voorbeelduitvoer met de drie belangrijkste categorieën van een git status-aanroep:

Niet-getraceerde bestanden kunnen doorgaans in twee categorieën worden onderverdeeld. Het zijn ofwel bestanden die net aan het project zijn toegevoegd en nog niet zijn vastgelegd, of het zijn gecompileerde binaire bestanden zoals .pyc, .obj, .exe, etc. Hoewel het zeker nuttig is om de eerste op te nemen in de git status-uitvoer, kan de laatste het moeilijk maken om te zien wat er werkelijk gebeurt in je repository.

Om deze reden kun je met Git bestanden volledig negeren door paden te plaatsen in een speciaal bestand genaamd .gitignore. Alle bestanden die je wilt negeren, moeten op een aparte regel worden geplaatst, waarbij het symbool * als jokerteken kan worden gebruikt. Als je bijvoorbeeld het volgende toevoegt aan een bestand .gitignore in de hoofdmap van je project, voorkomt dit dat gecompileerde Python-modules in git status verschijnen:

The first status output will show the file as unstaged. The git add action will be reflected in the second git status, and the final status output will tell you that there is nothing to commit—the working directory matches the most recent commit. Some Git commands (e.g., git merge) require the working directory to be clean so that you don't accidentally overwrite changes.

De loguitvoer kan op verschillende manieren worden aangepast, van simpelweg het filteren van commits tot het weergeven van logbestanden in een volledig door de gebruiker gedefinieerde indeling. Enkele van de meest voorkomende configuraties van git log worden hieronder gepresenteerd.

Geeft de volledige commit-geschiedenis weer in de standaardindeling. Als de uitvoer meer dan één scherm in beslag neemt, kun je de space gebruiken om te scrollen en q om af te sluiten.

Het aantal commits beperken tot . Met git log -n 3 worden bijvoorbeeld maar 3 commits weergegeven.

Comprimeert elke commit tot één regel. Dit is erg handig om een algemeen overzicht van je project te krijgen.

Vermeldt samen met de gewone git log-gegevens welke bestanden zijn gewijzigd en het relatieve aantal regels dat is toegevoegd aan of verwijderd uit elk bestand.

Geeft de patch weer die elke commit vertegenwoordigt. Dit toont het volledige verschil van elke commit, wat de meest gedetailleerde weergave is die je kunt krijgen van je projectgeschiedenis.

Search for commits by a particular author. The ＜pattern＞ argument can be a plain string or a regular expression.

Search for commits with a commit message that matches ＜pattern＞, which can be a plain string or a regular expression.

Toont alleen commits die plaatsvinden tussen en . Beide argumenten kunnen een commit-ID, de naam van een branch, HEAD of een andere revisiereferentie zijn.

Toont alleen commits die het gespecificeerde bestand bevatten. Dit is een eenvoudige manier om de geschiedenis van een bepaald bestand te bekijken.

Een paar handige opties om te overwegen. De markering --graph die links van de commit-berichten een tekstgrafiek van de commits tekent. --decorate voegt de namen toe van de branches of tags van de commits die worden getoond. --oneline toont de commit-informatie op één regel, zodat het makkelijker is om in één oogopslag door commits te bladeren.

5. Controleer de status van het bestand.

Het meeste hiervan is vrij eenvoudig, maar de eerste regel verdient enige uitleg. De reeks van 40 tekens na commit is een SHA-1-checksum van de inhoud van de commit. Dit dient twee doelen. Ten eerste waarborgt het de integriteit van de commit: als die ooit beschadigd zou raken, zou de commit een andere checksum genereren. Ten tweede dient hij als een unieke ID voor de commit.

Deze kan worden gebruikt in opdrachten zoals git log .. om te verwijzen naar specifieke commits. In git log 3157e..5ab91 wordt bijvoorbeeld alles weergegeven tussen commits met de ID's 3157e en 5ab91. Naast checksums zijn de namen van branches (besproken in de Branchmodule) en het sleutelwoord HEAD andere veelgebruikte methoden om naar individuele commits te verwijzen. HEAD verwijst altijd naar de huidige commit, of het nu een branch is of een specifieke commit.

Het teken ~ is nuttig om relatieve verwijzingen te maken naar het bovenliggende element van een commit. 3157e~1 verwijst bijvoorbeeld naar de commit vóór 3157e, en HEAD~3 ligt drie niveaus hoger dan de huidige commit.

Het gedeelte Usage bevat veel voorbeelden van git log, maar vergeet niet dat verschillende opties kunnen worden gecombineerd tot één opdracht:

Hiermee wordt een volledige diff weergegeven van alle wijzigingen die John Smith heeft aangebracht in het bestand hello.py.

De syntaxis .. is een zeer nuttig hulpmiddel om branches te vergelijken. Het volgende voorbeeld toont een kort overzicht van alle commits in some-feature die niet in de main zitten.